مقایسه حافظه SSD و هارد HDD

آیا دوست دارید هارد سریع با فضای ذخیره بالا داشته باشید و یا هاردی سریع و ضد ضربه؟ در اینجا مقایسه حافظه SSD و HDD و همچنین نحوه انتخاب بین هارد دیسک های قدیمی و اس اس دی ها برای کامپیوتر آینده شما آورده شده است. در ادامه اگر سوالی برایتان پیش آمد در کامنت ها بنویسید. در اولین فرصت به کامنت و نظرات شما پاسخ داده می شود.

در این مقاله می خوانید:

اگر در چند سال گذشته یک لپ تاپ الترای قابل حمل خریداری کرده باشید، به احتمال زیاد یک درایو حالت جامد(SSD) به عنوان درایو اصلی بوت دریافت کرده اید. اغلب لپ تاپ های گیمینگ ایسوس به درایوهای بوت SSD نیز منتقل شده اند. این در حالیست که فقط برخی از سیستم های ارزان قیمت هنوز از درایوهای دیسک سخت (HDD) پشتیبانی می کنند. در برخی موارد، یک دسک تاپ با هر دو دستگاه ارائه می شود، SSD به عنوان درایو بوت و HDD به عنوان یک مکمل ذخیره سازی با ظرفیت بیشتر است.

اگر بخواهید فقط یکی را انتخاب کنید، چگونه انتخاب می کنید؟ بیایید به تفاوت های SSD و HDD بپردازیم. میخواهیم برای کمک به شما در تصمیم گیری، مزایا و معایب هرکدام را بررسی کنیم.

مقایسه حافظه SSD و HDD

هاردهای قدیمی، در واقع فضای ذخیره non-voliate (غیر فرار) برای کامپیوتر می باشند. به این معنا که، هنگام خاموش کردن سیستم، برخلاف داده های ذخیره شده در RAM، اطلاعات مربوط به آن "از بین نمی روند". هارد دیسک اساساً یک بشقاب فلزی با پوشش مغناطیسی است که داده های شما را ذخیره می کند. چه گزارش های هواشناسی مربوط به قرن گذشته ، چه کپی با کیفیت بالا از سه قسمت جنگ ستارگان، یا مجموعه موسیقی دیجیتال شما. هنگام چرخش بشقاب برای خواندن و نوشتن،  به داده ها دسترسی پیدا می کند.

SSD همان عملکرد اساسی هارد را انجام می دهد، اما داده ها در عوض در تراشه های حافظه فلش بهم پیوسته ذخیره می شوند که داده ها را حتی در صورت عدم وجود جریان در آنها، حفظ می کنند. این تراشه های فلش غالباً  NAND نامیده می شوند. SSD ها اغلب بسیار کوچکتر از HDD ها هستند و بنابراین انعطاف پذیری بیشتری به تولید کنندگان در طراحی کامپیوتر می دهند. اگرچه آنها می توانند جای هارد دیسک های قدیمی 2.5 یا 3.5 اینچی را بگیرند، اما می توانند در شکاف های توسعه PCI Express نصب شوند یا حتی مستقیماً روی مادربرد سوار شوند، که البته این نوع پیکربندی اکنون در لپ تاپ های سطح بالای AIO متداول شده است. (SSD های نصب شده بر روی مادربرد از یک فرم ظاهری معروف به M.2 استفاده می کنند.)

نکته

در این مقاله اصولاً درباره درایوهای داخلی بعنوان قطعه ای از کامپیوتر صحبت خواهیم کرد. اما تقریباً همه موارد درایوهای خارجی نیز صدق می کند.

تاریخچه HDD و SSD

فناوری هارد دیسک نسبتاً قدیمی است. عکسهای شناخته شده ای از هارد دیسک IBM 650 RAMAC مربوط به سال 1956 وجود دارد که از 50 بشقاب به عرض 24 اینچ برای نگهداری فضای ذخیره سازی عظیم 3.75 مگابایتی استفاده می کرد. البته این هارد دیسک به اندازه یک فایل MP3  با سرعت 128 کیلوبایت بر ثانیه‌ای امروز است که گویی در فضای فیزیکی جا داده شده است که می تواند دو یخچال را در خود جای دهد! RAMAC 350 محدود به مصارف دولتی و صنعتی بود و تا سال 1969 منسوخ شد. ما چقدر پیشرفت کرده ایم!

فرم فاکتور هارد PC در اوایل دهه 1980 در 5.25 اینچ استاندارد شده است. رابط کابل داخلی طی سالها از سریال به IDE (اکنون به طور مکرر Parallel ATA یا PATA خوانده می شود) به SCSI و از آن به Serial ATA (SATA) تغییر کرده است. اما هر کدام از آنها اساساً همان کار را انجام می دهند: هارد را به مادربرد کامپیوتر وصل کنید تا داده های شما بتوانند تبادل شوند.

درایوهای 2.5 و 3.5 اینچی امروزی عمدتاً از رابط های SATA (حداقل در اکثر رایانه های شخصی و مکینتاش) استفاده می کنند ، اگرچه بسیاری از SSD های داخلی پرسرعت اکنون به جای آن از رابط PCI Express سریعتر استفاده می کنند. ظرفیت ها از چند مگابایت به چند ترابایت افزایش یافته است؛ یعنی بیش از یک میلیون برابر افزایش یافته است. هارد دیسک های 3.5 اینچی فعلی اکنون با ظرفیت بیش از 10 ترابایت در دسترس هستند.

SSD تاریخچه بسیار کوتاه تری دارد. اگرچه ریشه های آن به چندین دهه گذشته می رسد. فناوری هایی مانند Bubble memory در یک چشم برهم زدن آمد(flashed) و در دهه 1970 و 1980 از بین رفت. فلش مموری فعلی پسوند منطقی همان ایده است، زیرا برای نگهداری داده هایی که روی آن ذخیره می کنید به برق مداوم نیاز ندارد. اولین درایو های اصلی که ما آنها را SSD می شناسیم در اواخر دهه 2000 در زمان افزایش نت بوک شروع به ظهور کردند. در سال 2007، OLPC XO-1 از یک گیگابایت حافظه SSD و سری Asus Eee PC 700 از یک حافظه داخلی 2 گیگابایتی به عنوان حافظه اصلی استفاده می کردند. تراشه های SSD موجود در این لپ تاپ ها برای همیشه به مادربرد لحیم می شدند.

با توانمندتر شدن نت بوک ها و سایر لپ تاپ های قابل حمل، ظرفیت های SSD افزایش یافته و سرانجام بر روی فرم فاکتور نوت بوک 2.5 اینچی استاندارد می شوند. به این ترتیب می توانید یک هارددیسک 2.5 اینچی را از لپ تاپ یا دسکتاپ خود بیرون بیاورید و به راحتی آن را با SSD جایگزین کنید و تولیدکنندگان می توانند فقط یک نوع جایگاه درایو را طراحی کنند.

با گذشت زمان، سایر فرم فاکتورهای SSD مانند مانند کارت SSD mSATA Mini PCIe، جمع و جورتر شدند و فرمت های M.2 SSD  (در انواع SATA و PCI Express) ظاهر شدند. M.2 از طریق دنیای SSD لپ تاپ به سرعت گسترش یافته است و امروزه SSD هایی که هنوز از ضریب شکل 2.5 اینچی استفاده می کنند بیشتر برای ارتقا PC و لپ تاپ های قدیمی تر مورد استفاده هستند. حافظه های SSD در اندازه 2.5 اینچ که برای PC طراحی شده در حال حاضر از 8 ترابایت حافظه برخوردار هستند.

مزایا و معایب SSD و HDD

هارد دیسک ها هنوز در سیستم های ارزان قیمت و قدیمی وجود دارند، اما SSD ها اکنون در سیستم های اصلی و لپ تاپ های پیشرفته مانند Apple MacBook Pro اغلب وجود دارند که حتی هارد دیسک ندارند. از طرف دیگر کامپیوتر و لپ تاپ های ارزان قیمت، حداقل تا چند سال آینده به ارائه HDD ادامه می دهند.

گفته شد ، هر دو حافظه SSD و هارد دیسک کار یکسانی را انجام می دهند: آنها سیستم شما را بوت می کنند و برنامه ها و فایل های شخصی شما را ذخیره می کنند. اما هر نوع ذخیره خصوصیات منحصر به فرد خود را دارد. اما در مقایسه حافظه SSD و HDD، چه تفاوت هایی وجود دارند و چرا می خواهید یکی را بر دیگری ترجیح بدهید؟

مقایسه حافظه SSD و HDD در ظرفیت های متداول و یا بیشترین ظرفیت

SSD های مصرفی بندرت در ظرفیت های بیشتر از 2 ترابایت یافت می شوند و البته گران قیمت هستند. به احتمال زیاد اس اس دی های 500 گیگابایتی تا 1 ترابایتی را به عنوان درایوهای اصلی در برخی سیستم ها پیدا می کنید. در حالی که این روزها اغلب 500 گیگابایت ظرفیت اولیه هارد دیسک لپ تاپ ها در نظر گرفته شده است، اما معادل قیمتی همین HDD اگر قرار باشد اس اس دی درنظر بگیریم، ظرفیت SSD را با قیمت پایین به 128 یا 256 گیگابایت برساند.

 اساساً هرچه ظرفیت ذخیره سازی بیشتر باشد، می توانید فایل های بیشتری را در کامپیوتر خود نگه دارید. فضای ذخیره سازی مبتنی بر Cloud ممکن است برای فایل هایی که قصد دارید در میان گوشی های موبایل هوشمند، تبلت و PC  به اشتراک بگذارید خوب باشد، اما فضای ذخیره سازی Local هزینه کمتری دارد و شما باید فقط یک بار آن را بخرید، نه اینکه مشترک آن شوید.

مقایسه حافظه SSD و HDD از نظر سرعت

اینجا دقیقا جایی است که SSD از HDD ها پیشی میگیرند. کامپیوتر مجهز به SSD در کمتر از یک دقیقه و اغلب فقط در چند ثانیه راه اندازی می شود. هارد دیسک برای سرعت بخشیدن به مشخصات عملیاتی به زمان نیاز دارد و در هنگام استفاده عادی نیز کندتر از SSD خواهد بود. کامپیوتر یا Mac، با SSD سریعتر راه اندازی می شود، برنامه ها را سریعتر اجرا می کند و فایل ها را سریعتر منتقل می کند. خواه از کامپیوتر خود برای سرگرمی، مدرسه یا کار استفاده می کنید، سرعت بیشتر ممکن است تفاوت بین به موقع تمام کردن و یا ایجاد تأخیر باشد!

یک مسئله بجا مانده، تقسیم بندی می باشد! به دلیل سطح ضبط دوار، HDD با فایلهای بزرگتر که در بلوک های مجاور هم قرار می گیرند، بهترین عملکرد را دارند.  به این ترتیب، هد درایو می تواند خواندن خود را با یک حرکت مداوم شروع و پایان دهد. وقتی دیسک های سخت (HDD) شروع به پر شدن می کنند، بیت هایی از فایل های بزرگ در اطراف صفحه دیسک پراکنده می شوند و باعث می شوند که درایو با آنچه "fragmentation" (بریده بریده شدن) نامیده می شود، درگیر شود. 

با اینکه الگوریتم های خواندن / نوشتن تا حدی پیشرفت کرده اند که اثر این بریده بریده شدن به حداقل می رسد، درایوهای سخت همچنان می توانند تا حدی که عملکرد را تحت تأثیر قرار دهند، تکه تکه شوند. با این وجود SSD ها نمی توانند، زیرا عدم وجود هد خواننده فیزیکی(physical read head)، به این معنی است که داده ها می توانند بدون پنالتی شدن، در هر جایی ذخیره شوند. این امر به سریعتر شدن عملکرد SSD کمک می کند.

مقایسه حافظه SSD و HDD در میزان نویز، قدرت و طول عمر

SSD فاقد قطعات متحرک است. بنابراین در صورت افتادن کیف لپ تاپ یا لرزش سیستم ، احتمالاً داده های شما ایمن خواهد ماند. بیشتر دیسک های سخت هنگام خاموش بودن سیستم هد خواندن / نوشتن خود را بی حرکت نگه می دارند، اما هنگامی کار، هدها در بالای بشقاب درایو با فاصله چند نانومتر پرواز می کنند! اگر در تجهیزات خود سخت گیری می کنید، SSD توصیه می شود.

فرم فاکتور SSD در برابر HDD

از آنجا که هارد دیسک ها به بشقاب های چرخشی متکی هستند، تولید آنها محدود است. سالها قبل ، ابتکاری برای تولید هارد دیسک های کوچک چرخشی 1.8 اینچی وجود داشت ، اما تولید این هارد ها در ظرفیت 320 گیگابایت متوقف شد و تولیدکنندگان گوشی های هوشمند فقط از حافظه فلش برای ذخیره سازی اولیه خود استفاده می کنند.

SSD ها چنین محدودیتی ندارند، بنابراین با گذشت زمان می توانند به کوچک شدن خود ادامه دهند. حافظه های SSD در اندازه های درایو لپ تاپ 2.5 اینچی در دسترس هستند، اما این فقط برای راحتی در قرارگیری در محفظه های درایو موجود است. گرچه آنها به طور چشمگیری به سمت فرم فاکتور M.2 که در بالا مورد بحث قرار گرفت، حرکت می کنند. این درایوها دارای طول 42 میلی متر، 60 میلی متر، 80 میلی متر و 120 میلی متر هستند.

نویز ، قدرت و طول عمر SSD در برابر HDD

حتی بی صدا ترین هارد دیسک نیز هنگام استفاده مقداری سر و صدا ایجاد می کند. (صفحه های درایو می چرخند و بازوی خواننده عقب و جلو می شود.) هارد دیسک های سریعتر نسبت به آنهایی که سرعت کمتری دارند بیشتر سر و صدا می کنند. SSD ها اصلاً سر و صدایی ندارند. آنها غیر مکانیکی هستند.

بعلاوه ، یک SSD نیازی به صرف برق برای چرخاندن یک بشقاب از حالت سکون ندارد. در نتیجه ، هیچ یک از انرژی های مصرف شده توسط SSD به عنوان اصطکاک یا سر و صدا هدر نمی رود، و باعث کارآیی بیشتر آنها می شود. بنابراین استفاده از آن در دسکتاپ یا سرور، منجر به کاهش هزینه انرژی می شود. در یک لپ تاپ یا تبلت، می توانید دقایق (یا ساعت) بیشتری از عمر باتری خود را صرف کنید.

حال مسئله طول عمر مطرح می شود. درست است که SSD ها به مرور فرسوده می شوند (به لطف تکنولوژی دستور TRIM، تعداد سلول های موجود در یک بانک حافظه فلش را می توان چند بار نوشت و پاک کرد، که توسط سازندگان SSD به عنوان "ترابایت نوشته شده" یا درجه TBW اندازه گیری می شود). اگر واقعاً نگران طول عمر هارد خود هستید، در صورت نزدیک شدن به پایان عمر درایو، چندین ابزار می توانند به شما اطلاع رسانی کنند. همچنین دیسک های سخت هم از استفاده مداوم فرسوده می شوند، زیرا از روش های ضبط فیزیکی استفاده می کنند. طول بستگی با میزان کار و سختی کاری که انجام میدهد ارتباط مستقیم دارد.

نظر کاربران : SSD در برابر HDD

بطور کلی هارددیسک ها از نظر قیمت و ظرفیت برنده می شوند! SSD بهترین عملکرد را دارد اگر سرعت، ناهمواری ، فرم فاکتور، سر و صدا یا تکه تکه شدن (از نظر فنی ، زیرمجموعه ای از سرعت محسوب می شود) از عوامل مهم برای شما هستند. اگر مشکلات قیمت و ظرفیت نبود ، SSD بدون شک برنده این مقایسه بود.

اما آیا SSD یا HDD (یا ترکیبی از این دو) متناسب با نیاز شماست؟ بیایید آن را بشکنیم:

HDD ها (هارد دیسک)

علاقه مندان به استفاده از فیلم و ویدئو و دانلود فایل های سنگین:

جمع کنندگان فیلم به فضای بیشتری احتیاج دارند و شما به راحتی می توانید با یک هارد دیسک به 8 ترابایت یا فضای بسیار بیشتری برسید.

خریداران اقتصادی:

دوباره همان علت توجیهی همیشگی برای خرید هارد دیسک! فضای ارزان فراوان با قیمتی مناسب. خرید SSD می تواند گران تمام شود!

متخصصان گرافیک و مهندسی:

ویرایشگران فیلم و عکس سریعتر از اکثر افراد فضای ذخیره سازی را پر و فرسوده می کنند. جایگزینی یا افزودن هارد دیسک 2 ترابایتی نسبت به جایگزینی 500 گیگابایت SSD ارزان تر خواهد بود.

کاربران عمومی:

این افراد شیر یا خط میندازند! کاربرانی که ترجیح می دهند مقدار زیادی از فایل های ویدئویی خود را به صورت local دانلود یا ذخیره کنند، هنوز به یک هارد دیسک با ظرفیت بیشتر احتیاج دارند. SSD ها برای مجموعه های بزرگ ویدیویی و موسیقی به سرعت گران می شوند. اما اگر بیشتر موسیقی و فیلم های خود را بصورت آنلاین پخش می کنید، خرید SSD کوچکتر با همان پول تجربه بهتری را برای شما رقم می زند.

مسافران:

افرادی که لپ تاپ های خود را اغلب با کیف جا به جا می کنند، می خواهند می توانند مقاومت و سختی بیشتری را از یک SSD توقع داشته باشند. اگر درب لپ تاپ را محکم می بندید (به هر دلیلی!) همچنان اس اس دی بهترین گزینه برای شما می باشد.

جویندگان سرعت:

اگر مایلید هرکاری همان لحظه انجام شود، برای راه اندازی سریع برنامه ها، هزینه بیشتری را صرف SSD کنید. بنابراین در صورت نیاز به فضای اضافی، یک SSD یا هارد دیسک ذخیره سازی تهیه کنید.

گرافیک و مهندسین حرفه ای:

بله ، ما می دانیم که آنها به هارددیسک احتیاج دارند، اما سرعت SSD ممکن است تفاوت زیادی در باز کردن و یا انجام دادن یک پروژه(با نرم افزار های تخصصی) ایجاد کند.

مهندسین صوتی و نوازندگان:

اگر در حال رکورد و مستر موسیقی هستید، و نمی خواهید صدای خراشیده شده از یک هارددیسک به گوش برسد، سراغ SSD بروید.

درایوهای ترکیبی و سیستم های دو درایویی

در اواسط دهه 2000 ، برخی از تولیدکنندگان هارد دیسک ، از جمله سامسونگ و سیگیت ، این نظریه را مطرح کردند که اگر چند گیگابایت تراشه فلش به یک هارد دیسک چرخان اضافه کنید، می توانید یک درایو به اصطلاح "ترکیبی" را مد کنید. این امر می تواند ظرفیت ذخیره سازی بزرگ یک هارد دیسک را با عملکرد SSD ترکیب کند، قیمت تنها کمی بالاتر از یک هارد دیسک معمولی. حافظه فلش به عنوان یک بافر برای فایلهایی که اغلب استفاده می شوند، عمل می کند. بنابراین سیستم شما امکان راه اندازی سریع مهمترین برنامه های شما را دارد.

در عمل، درایوهای ترکیبی(هیبریدی) کار می کنند، اما با کاهش قیمت SSD ، کاربردش کم رنگ می شود. اما همچنان اس اس دی برای افرادی که هم به فضای ذخیره سازی زیادی نیاز دارند و هم به زمان سریع بوت شدن، بهترین عملکرد را دارند. درایوهای هیبریدی لزوماً جایگزین هارد دیسک های اختصاصی یا SSD نمی شوند.

راه حل بهتر برای بسیاری از افراد، سیستم دو درایو است. در این حالت، یک سازنده یا سازنده رایانه شخصی یک SSD را به عنوان درایو اصلی ( C : ) برای سیستم عامل و برنامه ها نصب می کند و یک هارددیسک چرخان با ظرفیت بیشتر را برای ذخیره فایل ها اضافه می کند. این از لحاظ تئوری خوب کار می کند. ویندوز خودش فضای زیادی را روی درایو اصلی اشغال می کند و برخی از برنامه ها روی درایوهای دیگر قابل نصب نیستند.

به نظر ما، امروزه 256 گیگابایت حداقل اندازه عملیاتی C: برای استفاده عمومی است، اگر چاره ای ندارید 128 گیگابایت هم قابل اجرا است. شما برای نگه داشتن دو درایو (یا بیشتر) به فضای فیزیکی داخل شاسی PC یا لپ تاپ احتیاج دارید. به این معنی که این نوع تنظیمات فقط در دسکتاپ های PC و برخی از شاسی های بزرگ ، اغلب لپ تاپهای گیمینگ، قابل انجام می باشد.

نکته آخر اینکه ، یک SSD و یک هارددیسک می توانند روی سیستم هایی با استفاده از فناوری هایی مانند Optane Memory اینتل (مانند Voltron) ترکیب شوند. حافظه Optane (که به عنوان یک ماژول M.2 ارائه می شود) به عنوان حافظه نهان مانند SSD عمل می کند تا به سیستم کمک کند تا با سرعت بیشتری برنامه را از درایو اصلی راه اندازی و راه اندازی کند. همانند درایو هایبرید ، حافظه Optane به طور مستقیم توسط کاربر نهایی قابل دسترسی نیست. از طرف دیگر، کامپیوتر شما به فضای ذخیره سازی و پشتیبانی از دو درایو احتیاج دارد ، موردی که ممکن است برخی از لپ تاپ ها و دسکتاپ های کوچک را از لیست حذف کند.

آینده هاردهای کامپیوتر و لپ تاپ

مشخص نیست که SSD ها کاملاً جایگزین هارد دیسک های سنتی چرخشی می شوند، به خصوص با وجود فضاهای ذخیره سازی cloud اشتراکی که در کمین هستند!  قیمت SSD در حال پایین آمدن است ، اما قیمت آنها برای جایگزینی کامل ترابایت داده هایی که برخی از کاربران در کامپیوترهای شخصی و Mac خود برای ذخیره سازی انبوه دارند و نیازی به سریع بودن ندارند، بسیار گران است. فضای ذخیره سازی ابری نیز رایگان نیست: تا زمانی که فضای ذخیره سازی شخصی در اینترنت می خواهید، همچنان پرداخت خواهید کرد. ذخیره سازی local از بین نمی رود تا زمانی که اینترنت بی سیم قابل اعتماد در همه جا داشته باشیم، از جمله در هواپیما و  بیابان!

• منبع مطالعاتی 

نظرات (0)